سازمان جهاني کار

سازمان جهاني کار  در سال 1919 و در پايان جنگ جهاني اول در هنگام برگزاري کنفرانس صلح که ابتدا در پاريس و بعد در ادامه ان در شهر Versailles فرانسه تشکيل شده بود، تاسيس گرديد.نياز به وجود چنين سازماني ابتدا در قرن نوزدهم توسط دو کارخانه­دار،Robert Owen (1771-1853) از ولز و Daniel Legrand (1783-1859) از فرانسه مطرح شده بود. که بعد از انجام مراحل ابتدايي در محدوده انجمن جهاني کار  که در سال 1901 در باسيل تاسيس شده بود، ايده آن دو کارخانه­دار منجر به تشکيل سازمان جهاني کار گرديد که اين موضوع در کنفرانس صلح 1919 مورد موافقت قرار گرفت.

جوهره اصلي اين حرکت حس بشردوستانه و انسان­دوستي بود. و اينکه وضعيت کارگران که هر روز بيشتر و بيشتر بدون رعايت و ملاحظه­اي در مورد سلامتي، زندگي­خانوادگي و پيشرفت آن­ها  بکارگمارده مي­شدند. اين مقوله در سرآغاز اساسنامه سازمان به روشني بيان شده­است: " زندگي کارگران در گرفتاري و محنت مي­باشد...بي­عدالتي ،سختي و محنت و محروميت و اخراج براي تعداد بيشماري از افراد. "

دومين انگيزه تشکيل سازمان مسائل سياسي بود. بدون توجه و بدون بهبود در وضعيت کارگران ، کارگران که تعداد آن­ها بر اثر فرآيند صنعتي شدن رو به افزايش بود، تبديل به يک گروه اجتماعي نا­آرام مي­شدند که حتي تا مرز انقلاب پيش مي­رفتند. مقدمه اساسنامه سازمان بيان مي­کند که بي­عدالتي باعث " ناآرامي عظيمي مي­شود که صلح و هماهنگي جهان را در مخاطره مي­اندازد".

سومين انگيزه تاسيس سازمان داراي ماهيتي اقتصادي بود. با توجه به تاثير بديهي و ناگزير اقدامات سازمان در هزينه تمام شده محصول هر صنعت و کشوري که بخواهد موارد اصلاحات اجتماعي را رعايت نمايد در مقابل ديگر رقيبان خود در معرض شکست و خطر پسرفت قرار مي­گيرد. در مقدمه اساسنامه سازمان امده­ است : " نقصان و تعلل هر يک از ملل در زمينه توافق و پذيرش وضعيت انساني کارگران يک مانع و سد در راه ملل ديگري است که تصميم به بهبود وضعيت در کشور خود گرفته­اند ".

دليل و انگيزه ديگر ايجاد سازمان توسط شرکت­کنندگان کنفرانس صلح و با توجه به اين موضوع پرمعنا قرارگرفت که کارگران هم در جبهه نبرد و هم در صنايع مشغول به کار بودند. اين نگاه در ابتداي مقدمه اساسنامه سازمان آمده است: " صلح جهاني و نهايي تنها بر پايه رعايت عدالت اجتماعي برپا خواهد شد. "

اساسنامه سازمان جهاني کار در ژانويه و آوريل سال 1919 ، توسط يک کميته تعيين­شده از سوي کنفرانس صلح در زمينه کار، تنظيم شد.اين کميته مرکب از نمايندگان 9 کشور، بلژيک، کوبا، لهستان، چکسلواکي، فرانسه، ايتاليا، انگليس، ژاپن و آمريکا، تحت رياست Samuel Gompers رئيس وقت فدراسيون کار قاره آمريکا[1]، تشکيل شد.

از سال 1920 سازمان جهاني کار در ژنو مستقر گرديد.

اهداف استرتژيک سازمان جهاني کار عبارتند از:

Ÿ ارتقا و عينيت بخشيدن استانداردها و قوانين و اصول اوليه و حقوق مربوط به کار

Ÿ ايجاد فرصت­هاي بيشتر در زمينه استخدام و شغل سالم و امن و درآمد براي زنان و مردان

Ÿ توسعه و پيشرفت محدوده و ميزان اثرگذاري حمايت­هاي اجتماعي براي همه افراد

Ÿ   تحکيم مناظرات و گفتگوهاي اجتماعي

Ÿ   از بين بردن اقدامات و فعاليت­هاي خشونت­آميز