پارادایم های انسان شناسی بین الملل(2): لیبرالیسم
پارادایم های انسان شناسی بین الملل(2): لیبرالیسم

احمد نادری
لیبرالیسم، سنتی در تفکر سیاسی غرب است که متشکل از مجموعه ای از گزاره ها و پیش فرض ها و اعمال است. این سنت تفکری، اگر چه به قرن پانزدهم و پس از آن بازمی گردد، اما نقش چشمگیر و اثر گذار آن در عرصه سیاست بین الملل ، به پس از جنگ جهانی اول باز می گردد. اندیشه محوری در این سنت فکری، اصالت فرد به عنوان واحد تحلیل است. لیبرال های کلاسیک معتقد به اصالت فرد در مقابل اصالت اجتماع بودند و بر نقش حداقلی دولت درفراهم ساختن محیط سیاسی- اجتماعی و اقتصادی برای کنشگران عرصه اجتماعی تاکید می ورزیدند. این نوشتار مختصر، مبتنی بر سه بخش محوری برای فهم بهتر این پارادایم است:1- سنت لیبرالیستی در اندیشه روابط بین الملل 2- لیبرالیسم در فاصله میان دو جنگ جهانی 3- لیبرالیسم پس از جنگ جهانی دوم.
این سلسله مباحث، گامی است ابتدایی در پایه گذاری یکی از شاخه های انسان شناسی، با نام : انسان شناسی روابط بین الملل؛








پايگاه تخصصي مطالعاتي INPO مكاني صرفاً علمي و آكادميك جهت استفاده اساتيد، دانشجويان و علاقمندان حوزه سياست بين الملل (روابط بين الملل، مطالعات منطقهاي، علوم سياسي، حقوق بین الملل و سایر گرایشهای مرتبط)، که با هدف توسعه و ترویج روزافزون گرایشات آکادمیک در حوزه سیاست بین الملل راه اندازی شده است. این پایگاه بدون شک در آینده ای نزدیک با کیفیتی بالاتر و با استفاده از نظرات اندیشمندان این حوزه حضوری چشم گیرتر در صحنه آکادمیک کشور ایفا خواهد نمود. اين پايگاه در نظام ساماندهي وب سايت های وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوري اسلامي ايران به ثبت رسيده و در چارچوب قوانين ج.ا.ايران فعاليت خواهدداشت.