پارادایم های انسان شناسی بین الملل(2): لیبرالیسم
پارادایم های انسان شناسی بین الملل(2): لیبرالیسم
احمد نادری
لیبرالیسم، سنتی در تفکر سیاسی غرب است که متشکل از مجموعه ای از گزاره ها و پیش فرض ها و اعمال است. این سنت تفکری، اگر چه به قرن پانزدهم و پس از آن بازمی گردد، اما نقش چشمگیر و اثر گذار آن در عرصه سیاست بین الملل ، به پس از جنگ جهانی اول باز می گردد. اندیشه محوری در این سنت فکری، اصالت فرد به عنوان واحد تحلیل است. لیبرال های کلاسیک معتقد به اصالت فرد در مقابل اصالت اجتماع بودند و بر نقش حداقلی دولت درفراهم ساختن محیط سیاسی- اجتماعی و اقتصادی برای کنشگران عرصه اجتماعی تاکید می ورزیدند. این نوشتار مختصر، مبتنی بر سه بخش محوری برای فهم بهتر این پارادایم است:1- سنت لیبرالیستی در اندیشه روابط بین الملل 2- لیبرالیسم در فاصله میان دو جنگ جهانی 3- لیبرالیسم پس از جنگ جهانی دوم.
این سلسله مباحث، گامی است ابتدایی در پایه گذاری یکی از شاخه های انسان شناسی، با نام : انسان شناسی روابط بین الملل؛