پایگاه تخصصی سیاست بین الملل (  INPO  )‌

جمهوری بلغارستان ( Republic of Bulgaria ) کشوری است واقع در جنوب شرق اروپا ، شبه جزیره بالکان و غرب دریای سیاه ، شمال غرب ترکیه ، شمال یونان ، جنوب رومانی و شرق صربستان و مقدونیه . پایتخت بلغارستان ، شهر صوفیه ( Sofia ) با حدود یک میلیون و 140 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت بلغارستان 110.879 کیلومتر مربع و جمعیت آن 7 میلیون و 205 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای بلغارستان می توان به پلوودیف 350 هزار نفر ، وارنا 315 هزار نفر ، بورگاس 190 هزار نفر و روسه 160 هزار نفر اشاره کرد . دو رشته کوه مهم بلغارستان را فرا گرفته است ، یکی رشته کوههای بالکان که شمال و مرکز این کشور را در بر گرفته و دیگری رشته کوههای رودوپ که غرب و جنوب کشور را شامل می شود ، از دیگر رشته کوههای بلغارستان می توان به ریلا و پیرین اشاره کرد . بیشتر اقلیم بلغارستان دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است و نواحی ساحلی دریای سیاه نیز آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد . مهمترین رود ماریتسا ( Maritsa ) نام دارد که از رشته کوههای رودوپ در غرب بلغارستان سرچشمه گرفته و با گذر از مناطق مرکزی کشور راه جنوب را در پیش گرفته و وارد ترکیه می شود و سپس به دریای اژه می ریزد . رود دیگر دانوب ( Danube ) نام دارد که در شمال بلغارستان جریان دارد . بلندترین نقطه بلغارستان قله موسالا ( Musala ) نام دارد که در ارتفاعات ریلا در غرب بلغارستان واقع شده ، این قله 2925 متر ارتفاع دارد .

تاریخ تمدن در بلغارستان کنونی به 3500 سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد ، ساکنان اولیه این منطقه اقوام تراکیان ( Thracians ) بودند . نام بلغارستان برگرفته از بلغارها است که مردمی ترک بودند که از استپ های شمال دریای سیاه به آنجا مهاجرت کردند و بر قبایل اسلاو غلبه نمودند و در سال 681 میلادی اولین پادشاهی بلغاری را بنا نهادند . بلغارها در جمعیت اسلاوها که افزون تر بودند حل شدند که این فرایند با پذیرش مسیحیت ارتدکس از سوی پادشاه بوریس اول ( Boris I ) در قرن نهم تسریع شد . پیدایش خط سیریلیک در سال 855 میلادی و استقرار مسیحیت به عنوان مذهب رسمی در 864 میلادی محرک هایی نیرومند در تحول فرهنگی کشور بودند . تحت حاکمیت شاه سیمئون اول ( Simeon I ) بلغارستان به اوج قدرت خود رسید و گفته می شد که پایتخت آن ، پرسلاو ، از لحاظ قدرت تجاری و حیات فکری با قسطنطنیه رقابت می کند . اولین پادشاهی بلغار در 1018 مغلوب حکومت بیزانس شد . پادشاهی دوم بلغاری که در سال 1186 در ولیکو تارنووو تأسیس شد ، دوباره مرزهای قبلی را برقرار ساخت و عصر طلایی جدیدی آغاز شد که در طی آن قلمرو بلغار با سه دریا هم مرز بود : دریای سیاه ، دریای آدریاتیک و دریای اژه . در 1396 پس از یک جنگ طولانی و مقاومتی سخت ، کشور به سلطه عثمانی ها درآمد . ابتدای قرن هجدهم سرآغازی بر دوره احیای بلغارستان بود که با شکوفایی کلیسا ، ادبیات و فرهنگ بلغاری مشخص می گردد . پس از یک انقلاب ناموفق در 1876 ، بلغارستان در پی جنگ آزادی بخش اردو- ترکی در 3 مارچ 1878 به استقلال دست یافت . در پی کنگره برلین در 1878 ، کشور به سه بخش یعنی بلغارستان شمالی ، روملیای شرقی و مقدونیه تقسیم شد . کليه این مناطق به نحوی تحت نفوذ عثمانی بودند اما اولين پادشاه بلغارستان شمالی بنام الكساندر باتنبرگ ( Alexander of Battenburg ) رومليای شرقی را تصرف كرده و به خاک خود ملحق كرد . جانشين وی شاهزاده فرديناند ساكس كوبورگ گوتا ( Prince Ferdinand of Saxe-Coburg-Gotha ) در 22 سپتامبر 1908 ميلادی بلغارستان را كاملاً مستقل از حکومت عثمانی اعلام كرد و به خود لقب تزار داد . ادعای صربستان بر ناحيه مقدونيه منجر به جنگ های دوم بالكان ( در سال 1913 ) شد كه در طی آن بلغارستان سرزمين ‌های وسيعی را که در جنگ اول بالكان تصرف كرده بود از دست داد . پس از جنگ دوم بالکان معاهده صلح بوخارست در 10 آگوست 1913 به امضاء طرفین جنگ رسید . بنا به این معاهده بلغارستان از تمام فتوحات خود ( از سال 1912 تا این زمان ) تنها به ترانس و دره استرومیتزا ( Stromitsa ) اکتفا نمود ، ولی صربستان ، مونیستار ( Monistar ) و دره واردار و قسمتی از سن ژاک و نوی بازار ( نوی بازار را بین خود و مونته نگرو نقسیم کرد ) را به دست آورد .

وضعیت بلغارستان در طول دو جنگ جهانی :

با آغاز جنگ جهانی اول ، بلغارستان به امید بازپس گیری دوباره مقدونیه به آلمان پیوست . پس از دومین شکست ، فردیناند ساکس کوبورگ در سال 1918 از حکومت کناره گیری نموده و قدرت را به پسرش بوریس سوم ( Boris III ) واگذار کرد  . بوریس سوم ضمن ایجاد حکومتی اسبتدادی منابع طبیعی کشور را نیز بر باد داد . بلغارستان با شروع جنگ جهانی دوم متحد آلمان نازی و در جبهه نازی ها علیه متفقین می جنگید ولی روسیه در 5 سپتامبر 1944 به این کشور اعلان جنگ داد و این کشور جهت خود را به ضرر نازی ها تغییر داد و به متفقین پیوست و چهار روز بعد در 9 سپتامبر 1944 حکومتی کمونیستی در کشور ایجاد شد و کیمون گئورگیف ( Kimon Georgiev )  دبیرکل حزب کمونیست بلغارستان شد .

بلغارستان زیر چتر کمونیسم :

از سال 1947 حکومتی در بلغارستان به سبک حکومت شوروی سوسیالیست برقرار شد . به زودی بلغارستان به سبب سرسپردگی و وابستگی کورکورانه به شوروی به مطیع ترین منطقه تحت سیطره کمونیسم در اروپای شرقی بدل شد ، بدین دلیل نیز بود که فعالیت ضد کمونیستی قابل توجهی در دوره نفوذ شوروی بر بلغارستان به وقوع نپیوست . تودور ژیکوف ( Todor Zhikov ) دبیرکل حزب کمونیست بلغارستان پس از 35 سال در سال 1989 از قدرت کناره گرفت ، بلافاصله پتر ملادنوف ( Peter Mladenov ) جانشین او شد ، ملادنوف ، پولیت بورو " Politburo " ( دفتر سیاسی حزب کمونیست ) بلغارستان را تطهیر کرد و به بیش از چهار دهه انحصار قدرت در دست حزب کمونیست خاتمه داد .

بلغارستان به سوی دموکراسی گام بر می دارد :

انتخابات آزاد در ماه می 1990 در بلغارستان برگزار شد و حزب کمونیست بلغارستان که به حزب سوسیالیست بلغارستان ( BSP ) تغییر نام داده بود پیروز انتخابات شد . ملادنوف در جولای 1990 مجبور به استعفا شد . در اکتبر 1991 یک ائتلاف از یک جریان غرب گرا موسوم به اتحاد نیروهای دموکراتیک ( UDF ) و یک حزب نماینده اقلیت ترک های کشور جای سوسیالیست ها را گرفتند . در ژانویه 1992 ژلیو ژلف ( Zhelyu Zhelev ) روشنفکری از سنخ واسلاو هاول در چکسلواکی با شعار " دموکراسی یا کمونیسم " دست به مبارزه زد و رئیس جمهور بلغارستان شد  . بلغارستان با مشکلات همیشگی رو به رو بود : تورم ، نرخ بیکاری هجده درصدی در اوایل 1994 و بدهی خارجی یازده میلیارد دلاری که با دستمزد دو سال تمام بلغارها برابری می کرد . اما بلغارستان پس از کمونیسم وجوه مثبتی نیز داشت ، خصوصی سازی مزارع و کسب و کار با موفقیت انجام شد و بازارهای کشور از فراوانی مواد غذایی جلوه تازه ای یافت . حکومت سابق کمونیست ، اقلیت ترک کشور را که حدود 10 % از جمعیت بلغارستان را تشکیل می دادند مورد اذیت و آزار قرار می داد ، اما آنها اینک زندگی بهتری داشتند ، طی یک نظرسنجی که در سال 1992 انجام شد ، نود درصد ترک های بلغارستان از مناسبات قومی در این کشور اظهار رضایت کردند . 

حزب ائتلاف دموکراتیک بلغارستان ( UDF ) در سال 1997 مجدداً پیروز انتخابات شده و مأمور تشکیل کابینه گردید . پس از آن ایوان کوستوف ( Ivan Kostov ) نخست وزیر بلغارستان شد . کوستوف توانست با ایجاد اصلاحاتی سیستم فاسد اقتصادی بلغارستان را تا حدودی ترمیم کند . با این وجود ، این پیشرفت ها بسیار کند و ناچیز به نظر می رسید  . در انتخابات 2001 ، حزب ائتلاف دموکراتیک شکست سختی خورد و حزب جدید یعنی حزب جنبش ملی سیمئون دوم ( SNM ) به رهبری پادشاه پیشین سیمئون ساکس کوبورگ گوتا ( Simeon Saxe-Coburg-Gotha ) ملقب به سیمئون دوم ( Simeon II ) پسر بوریس سوم که 55 سال پیش از آن به دنبال نفوذ کمونیسم بر کشور از سلطنت خلع شده بود به عنوان نخست وزیر بلغارستان انتخاب شد . در انتخابات ریاست جمهوری 22 ژانویه  2002 گئورگی پاروانوف ( Georgi Parvanov ) با اکثریت آراء به عنوان رئیس جمهور بلغارستان انتخاب شد ، پاروانوف در انتخابات ژانویه 2006 نیز مجدداً با کسب اکثریت قاطع 77 درصدی پیروز انتخابات شد ، رقیب  جدی او در این انتخابات وولن سیدروف ( Volen Siderov ) بود که تنها توانست 22 % آراء را از آن خود کند .

عکس : گئورگی پاروانوف ، رئیس جمهور بلغارستان :

بلغارستان در سال 2004 به عصویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو ) درآمد و در سال 2005 اتحادیه اروپا ، درخواست عضویت بلغارستان را در این اتحادیه پذیرفت و روز عضویت این کشور در اتحادیه اروپا را 1 ژانویه 2007 اعلام کرد .

در انتخابات عمومی سال 2005 ، هیچ کدام از احزاب شرکت کننده در انتخابات نتوانستند به اکثریت قاطع دست یابند ، بنابراین یک دولت ائتلافی توسط حزب سوسیالیست به رهبری سرگئی استانیشف ( Sergei Stanishev ) به عنوان نخست وزیر مأمور تشکیل کابینه شد . در سال 2007 بلغارستان به عضویت اتحادیه اروپا درآمد . در 23 جولای 2008 کمیسیون اروپا اعطای کمک 500 میلیون دلاری اتحادیه اروپا را به بلغارستان به علت جنایت های سازمان یافته و فساد لجام گسیخته در این کشور به حالت تعلیق درآورد . کمبود شدید انرژی برای چندین هفته در ژانویه 2009 به دنبال مناقشه روسیه و اوکراین بر سر قیمت گاز وارداتی از روسیه ، بلغارستان را نیز تحت تأثیر قرار داد که اعتراضات گسترده و خشم مردم بلغارستان در قبال سیاست های مربوط به انرژی دولت را به دنبال داشت .

در انتخابات عمومی که در جولای 2009 در بلغارستان برگزار شد ، حزب راست میانه موسوم به " شهروندان برای توسعه اروپایی بلغارستان " یا ( GERB ) به رهبری بویکو بوریسوف ( Boyko Borissov ) پیروز انتخابات شد  و بوریسوف به عنوان نخست وزیر بلغارستان برگزیده شد ، بوریسوف کار خود را به عنوان نخست وزیر از روز 27 جولای 2009 آغاز کرد .

عکس : بویکو بوریسوف ، نخست وزیر بلغارستان :

نژاد 84 % از مردم بلغارستان را ، بلغار ، 10 % را ترک و 5 % را نیز رومانیایی تشکیل می دهند . دین 84 % بلغاری ها ارتدکس بلغاری ، 12 % مسلمان و 2 % را نیز سایر فرقه های مسیحیت تشکیل می دهند . زبان رسمی در بلغارستان ، بلغاری می باشد که 85 % جمعیت کشور به این زبان تکلم می کنند ، زبان ترکی نیز با حدود 10 % گستردگی و رومانیایی نیز با 4 % از دیگر زبان های رایج در کشور محسوب می شوند . واحد پول بلغارستان ، لف با واحد جزء استونیکی نام دارد . بی تردید مهمترین صادرات بلغارستان اسانس گل رز می باشد ، همچنین شراب نیز از دیگر اقلام مهم صادراتی بلغارستان است ، بلغارستان چهارمین صادرکننده شراب در جهان است ، پوشاک ، کفش ، آهن و فولاد ، ماشین آلات و تجهیزات و سوخت نیز از دیگر صادرات بلغارستان می باشد .

آثار باستانی و گنجینه های فرهنگی بلغارستان :

صومعه ریلا که در دل کوهستان ریلا واقع است ، بزرگترین صومعه بلغارستان است . این بنا در قرن دهم ساخته شده و در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو قرار دارد . مقبره گنبد تراسی کازانکوک که قدمت آن به انتهای قرن چهارم و ابتدای قرن سوم قبل از میلاد می رسد ، حاوی نقاشی های دیواری منحصر به فرد است ، تنها آثار باقیمانده از نقاشی هلنی که جزء فهرست میراث فرهنگی جهانی است.

گورستان باستانی وارنا که حاوی شواهد اولین تمدن اروپایی و قدیمی ترین طلای جهان است به 4600 تا 4200 سال پیش از میلاد برمی گردد . کلیسای جامع الکساندر نفسکی قدیس در صوفیه بزرگترین کلیسای جامع ارتدکس در شبه جزیره بالکان است .

گنبد سنت جرج ، قدیمی ترین بنای صوفیه است . سه لایه نقاشی دیوار در آن کشف شده است که قدیمی ترین آنها به قرن دهم می رسد . کلیسای سنت سوفیا قدیمی ترین کلیسای مسیحی ارتدکس در صوفیه است که در طی حکمرانی امپراطور ژوستنین بیزانسی از 527 تا 565 ساخته شده است . در قرن چهاردهم کلیسا نام خود را به شهر بخشید . تاریخ کلیسای بویانا ، یکی از مهم ترین گنجینه های تاریخی بلغارستان به قرن سیزدهم می رسد . این بنا در فهرست میراث جهانی یونسکو است . چشمگیرتر از همه نقاشی های دیواری آن است که توسط یک نقاش ناشناس کشیده شده و نمایانگر یک تمایل انسان گرایانه جدید در هنر قرون وسطی است . در مجموع 240 تصویر که نمایشگر زندگی بلغاری در آن زمان است در مناظر انجیلی بر دیوارهای این کلیسا نقش شده است .

نقش بلغارستان در جنگ علیه تروریسم :

دولت بلغارستان هواپیماهای ایالات متحده اجازه داده است که برای عملیات ضد تروریستی از فضای هوایی بلغارستان استفاده کند . به منظور تسهیل و تسریع روند انتقال الزام شده در قانون اساسی بلغارستان ، بلغارستان به طرف امریکایی پیشنهاد کرد که توافق دوجانبه ویژه ای در مورد انتقال نیروهای ایالات متحده مطابق با توافقنامه عبور نیروهای ناتو ، که بین ناتو و بلغارستان در 21 مارس 2001 به امضاء رسید ، منعقد کند .

بلغارستان اقدامات بیشتری را در جهت شدت بخشیدن به کنترل صادرات اسلحه و تجارت کالاهای دو منظوره اتخاذ کرده است . توجه ویژه ای به خطر انحراف چنین نقل و انتقالاتی به سوی سازمان های تروریستی به عمل می آید .

بررسی کاملی از تحریم ها علیه کشورهایی که ساختارها و سازمان های مرتبط با تروریسم در آن ها فعال است به عمل آمده و این تحریم ها به شدت اعمال شده است . بلغارستان عضو 13 قرارداد مبارزه علیه تروریسم است به علاوه قرارداد سازمان ملل برای مبارزه با تأمین مالی تروریسم و قرارداد بین المللی مبارزه با بمب گذاری تروریستی .

دولت برای مبارزه با تروریسم برنامه ای ملی به اجراء درآورده است که شامل اقدامات فراگیر در سطح ملی برای اعمال قطعنامه های 1368 و 1373 شورای امنیت سازمان ملل است .

مشارکت بلغارستان در عملیات آزادی عراق :

در 7 نوامبر 2002 مجلس ملی تصمیم دولت را مبنی بر حمایت از اقدام متحدانه علیه عراق پذیرفت . حمایت بلغارستان شامل است بر : حق پرواز و عبور نیروهای ایالات متحده و ائتلاف ؛ پذیرش بالغ بر 18 هواپیما در فرودگاه سارافوو در نزدیکی بورگاس در بلغارستان و پیشنهاد اعزام واحدهای بلغاری به صحنه عملیات .

در می 2003 ، به منظور اجرای تصمیم شورای وزرا که به تصویب مجلس ملی رسیده ، یک گردان پیاده نظام بلغار به نیروهای چند ملیتی حافظ امنیت در عراق ملحق شد . در آگوست 2003 ، 478 نیروی بلغاری از اولین گردان پیاده نظام بلغار به عراق رفت شامل : 69 افسر ، 109 درجه دار و 300 سرباز حرفه ای شامل 13 زن . نیروی کمکی بلغارستان جزوی از MND-CS تحت فرماندهی لهستان بود و وظیفه حفظ نظام و کمک به بازسازی پایگاه های غیرنظامی را در منطقه شهر کربلا به عهده داشت . در 22 آگوست 2003 گردان پیاده نظام بلغار با تمام پرسنل ، تجهیزات و اموال خود اعزام نیرو به ناحیه جابه جایی نزدیکی شهر کربلا را پذیرفت . افسران بلغاری و درجه داران بخش لهستانی مقر فرماندهی در شهر بابل و یک افسر و یک درجه دار از فرماندهی متحد به آنجا اعزام شدند و انجام وظایف حرفه ای خود را آغاز کردند . در 15 سپتامبر سربازانی از گردان پیاده نظام بلغار آموزش شهروندان عراقی را که قرار بود در ساختارهای « ارتش محافظ شهروندان عراقی » خدمت کنند ، شروع کردند . در 31 اکتبر در مدرسه بازسازی شده دیگر و یک کودکستان رسماً بازگشایی شد . حاکم نظامی سرهنگ دوم پتکومارینوف وسایل مدرسه بچه ها را اهدا کرد . پروژه هایی برای بهبود امنیت برخی از نفرهای پلیس از جمله مقر واقع در البلده که نیمی از کربلا از آنجا کنترل می شود ، به کمک بلغارستان انجام شد.

اولین نیروی کمکی بلغاری به خاطر تلاش هایش در حمایت از زندگی روزمره جمعیت محلی از جانب پل برمر ، رئیس حکومت امریکا در عراق ارزیابی مثبتی دریافت کرد . این فعالیت ها توسط رسانه های جمعی عراق پوشش داده شد و مقامات محلی مراسم یادبود کوچکی برای تشکر از سربازان بلغاری در مدرسه « الحر » برگزار کردند . وزیر بهداشت عراق نامه تشکرآمیزی به نیروهای بلغاری نوشت . در ژانویه 2004 مراسم رسمی جایگزینی اولین گردان پیاده نظام به دومین گردان انجام شد .

فقط دو ماه پس از بازگشت نیروهای حافظ صلح بلغارستان از دیوانیه به وطن ، مجلس ملی به مأموریتی جدید در عراق رأی داد . از 1 آوریل 2006 یک گارد بلغاری مشغول انجام مأموریت جدیدی با تمرکز بر تأمین امنیت اردوگاه فراریان اشرف در استان دیاله است . دوره جایگزینی این مأموریت شش ماه است . در حال حاضر بلغارستان با بیش از 150 نیروی نظامی در عملیات آزادی عراق شرکت دارد و به طور عمده عهده دار تأمین خدمه و امنیت برای ساختمان موقت مصاحبه و پردازش ، اردوگاه اشرف در استان دیاله است .

نیروهای کمکی بلغارستان در افغانستان :

پشتیبانی عملیات آزادی پایدار ، نقش در آیساف

در سال 2001 ، بلغارستان با میزبانی استقرار 6 هواپیمای KC-135 ایالات متحده و 200 نیروی پشتیبانی در بورگاس در عملیات آزادی پایدار شرکت کرد ، که این اولین پیاده سازی نیروهای خارجی در بلغارستان از زمان جنگ جهانی دوم و در طی اولین فاز عملیات آزادی پایدار بود .

در ژانویه 2002 ، یک واحد پاکسازی هسته ای ، زیستی و شیمیایی 40 نفره بلغاری به نیروی امنیتی بین المللی در افغانستان ملحق شد ( واحد NBC ) . هزینه نیروهای BGR به طور کامل توسط جمهوری بلغارستان تأمین می شد . این مأموریت در جولای 2003 به پایان رسید .

بلغارستان در حمایت از عملیات افغانستان ، پایگاه هایی را برای هواپیماهای حامل کمک های انسان دوستانه و ماشین های گودبرداری و ساخت و ساز ، شامل پل های مکانیزه ، ارائه کرد . این کشور با تحویل سلاح و مهمات به ارتش ملی افغان از دولت موقت افغان پشتیبانی کرد .

در آگوست 2003 مجلس ملی بلغارستان شرکت ارتش بلغار را در 6300- ISAF قدرتمند تحت هدایت ناتو با جوخه ها و مربیان مکانیزه تصویب کرد . و گروه پزشکی هم برای بیمارستان های نظامی درنظر گرفته شد .

در آگوست 2006 متخصصان نیروی هوایی بلغارستان کنترل فرودگاه بین المللی کابل را بدست گرفتند که به مدت شش ماه امنیت و ATC را فراهم می کرد . این مأموریت با موفقیت انجام شد .

مشارکت های مختلف : بلغارستان 2 پل مکانیزه سنگین  TMM، 2 بولدوزرBAT  ، 2 ماشین گودبرداری E-305 BV ، 50 مولد 1 کیلو واتی ، 50 مولد برق 1 تا 45 کیلو واتی و 80 مولد 8 تا 30 کیلو واتی و یک سیستم تصفیه MAFS و 6 کامیون ZIL-131 اهدا کرده است .

نقش فعلی در ISAF

در پاسخ نیاز ائتلاف به گسترش نیروهای نظامی در افغانستان ، مجلس ملی بلغارستان به شرکت نیروهای نظامی بیشتر در عملیات آزادی پایدار رأی داده است . بلغارستان در حال حاضر 400 نیرو ، شامل یک شرکت مکانیزه در نزدیکی کابل ، یک شرکت نگهبانی در پایگاه هوایی قندهار ، یک جوخه مکانیزه ، گروه پلیس نظامی ، گروه های پزشکی ، شرکت در ATC , PRT و غیره فراهم کرده است .

جشن رزها در بلغارستان :

 جشن رزها در نیمه اول ژوئن در دره رزها برگزار می شود . ( در بلغارستان مرکزی در نزدیکی شهرهای کازانلوک و کارلوود ). این جشن شامل یک گردهمایی شاد همراه با رز چینی همگانی است .

* آیا می دانید که رز چینی قبل از طلوع آفتاب ، در حالی که هنوز شبنم بر رزها می درخشد ، و رزها عطر عالی شان را در خود دارند ، آغاز می شود ؟

* آیا می دانید که برای هر گرم از عطر رز ، 2000 گلبرگ لازم است ؟

* آیا می دانید که %70 عطر رز در بازارهای بین المللی از بلغارستان می آید ؟ 

  سازهای موسیقی مختص بلغارستان :

نمونه سازهای بلغارستان عبارتند از کاوال ( فلوتی که از ته دمیده می شود ) ، دودوک ( سوت بلغاری ) ، کاباگیوا ( نی انبان ) ، گادولکا ( ساز زهی قوس دار ) و توپان ( طبل استوانه ای دو سر ) .

* آیا می دانید که سفینه های فضایی ویچرا و ویچر 2 هر دو حامل یک آواز عامیانه بلغاری از ناحیه رودویی به عنوان پیامی برای تمدن های دیگر هستند؟

1 - بلاگوئف گراد ( Blagoevgrad )

2 - بورگاس ( Burgas )

3 - دوبریچ ( Dobrich )

4 - گابروو ( Gabrovo )

5 - خاسکوو ( Khaskovo )

6 - کارجالی ( Kurdzhali )

7 - کیوستندیل ( Kyustendil )

8 - لووچ ( Lovech )

9 - مونتانا ( Montana )

10 - پازارجیک ( Pazardzhik )

11 - پرنیک ( Pernik )

12 - پلون ( Pleven )

13 - پلوودیف ( Plovdiv )

14 - رازگراد ( Razgrad )

15 - روسه ( Ruse )

16 - شومن ( Shumen )

17 - سیلیسترا ( Silistra )

18 - سلیون ( Sliven )

19 - اسمولین ( Smolyan )

20 - صوفیه ( Sofiya )

21 - صوفیه گراد ( Sofiya-Grad )

22 - استارا زاگورا ( Stara Zagora )

23 - تورگوویشته ( Turgovishte )

24 - وارنا ( Varna )

25 - ولیکو ترنوو ( Veliko Turnovo )

26 - ویدین ( Vidin )

27 - وراتسا ( Vratsa )

28 - یامبول ( Yambol )