پایگاه تخصصی سیاست بین الملل (  INPO  )‌

معرفی اساتید : دکتر احمد نقیب زاده

متولد شهر بابك، ۱۳۳۲.

اخذ ديپلم ادبى در سال ۱۳۵۰.

اخذ مدرك ليسانس علوم سياسى از دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۴.

اخذ مدرك فوق ليسانس علوم سياسى از دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۶.

اخذ مدرك فوق ليسانس روابط بين الملل از دانشگاه نان تر (پاريس۱۰) فرانسه، ۱۹۸۲.

اخذ مدرك دكتراى مطالعات سياسى از دانشگاه نان تر فرانسه در سال ۱۹۸۵ (1364).

استاديار علوم سياسى دانشكده حقوق و علوم سياسى دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۱.

دانشيار علوم سياسى دانشگاه تهران از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰.

استاد پايه ۱۷ دانشگاه تهران از سال۱۳۸۰ تاكنون.

مدير گروه علوم سياسى دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲.

مدير گروه علوم سياسى دانشگاه تربيت مدرس از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲.

مدير گروه علوم سياسى مركز گفت وگوى تمدنها، ۱۳۸۰ - ۱۳۷۸.

استاد مدعو دانشگاه تولوز فرانسه و دانشگاه پاريس ۸ و انستيتو مطالعات سياسى فرانسه.

تأليف ۴۰مقاله به زبانهاى فارسى، فرانسوى و انگليسى در حوزه هاى علوم سياسى و روابط بين الملل.

 

گرايش تخصصي:

كارشناسي: تاريخ روابط بين الملل – جامعه شناسي سياسي

كارشناسي ارشد:  جامعه شناسي سياسي

دكترا: نقد و بررسي نظريات مختلف در جامعه شناسي

 

زندگینامه:

جوانى كه زمانى آرزو داشته مانند اميركبير به قدرت برسد و صاحب اعتبار و شهرت شود، در مسير زندگى با فاصله گرفتن از نگاه ايده آليستى و سوق يافتن به سمت واقع گرايى، تحصيلات عالى و آكادميك خود را در رشته هاى روابط بين الملل و علوم سياسى تا مقطع دكترا ادامه مى دهد و امروزه تا حدود زيادى خود را فردى رئاليست يا واقع گرا ارزيابى مى كند و خواننده كتابهايش نيز اگر تمركز حواس نداشته باشد از علم و آگاهى او كه در كتابهايش متبلور مى شوند نمى تواند بهره بگيرد. احمد نقيب زاده استاد دانشگاه، مؤلف ۱۲كتاب، مترجم ۸ كتاب و صاحب ۴۰مقاله علمى، متولد ۱۳۳۲ شهر بابك استان كرمان است. وى در سال۱۳۵۰ از دبيرستان ايرانشهر يزد در رشته ادبى مدرك ديپلم اش را اخذ مى كند. در همان سال در رشته علوم سياسى دانشگاه تهران در مقطع كارشناسى مشغول تحصيل مى شود و در سال۱۳۵۴ نيز تحصيل در اين مقطع را به پايان مى رساند. ثمره موج جديد فكرى كه استادانى همچون دكتر حميد عنايت و دكتر رضوى در دانشكده ياد شده ايجاد كردند، پرورش استادان برجسته بعدى و افرادى است كه به مديريت كلان كشور دست يافتند و از اين بابت بايد گفت نقيب زاده را جزو گروه اول بايد به حساب بياوريم او بلافاصله در مقطع فوق ليسانس در همان رشته ادامه تحصيل مى دهد و دانش اندوزى اش را با دفاع از پايان نامه اى ذيل عنوان «جزيره ديه گو گارسيا و سياست آمريكا در هند» تداوم مى دهد.
هدف او در تهيه اين پايان نامه تشريح سياست آمريكا در اقيانوس هند بوده است. او، البته روش تدريس استادانش را كلاسيك و آكادميك جمعبندى مى كند كه نوآورى كمترى داشته ولى پايه اى و بنيادى بوده است. «در آن ايام نسبت به پاره اى ازدروس مانند جامعه شناسى سياسى، انديشه هاى سياسى چپ مثل ماركسيسم و تاريخ معاصر خصوصاً تحولات بعد از ۲۸مرداد۱۳۳۲ كم لطفى مى شد و تقريباً نوعى ناآگاهى به وجود مى آمد. حتى انديشه هاى ماركسيستى كه جزو دروس انديشه اى بود به صورت كليشه اى تدريس مى شد.»

نقيب زاده براى ادامه تحصيل در رشته روابط بين الملل به فرانسه مى رود و در دانشگاه نا ن تر ثبت نام مى كند. در سالهاى اوليه ورودش به فرانسه، نوشتن و تحقيق به زبان خارجى دشواريهاى زيادى براى او به وجود آورده بود. به قول خودش تهيه پايان نامه هم رفع تكليف بوده «پايان نامه ام را در ارتباط با موضوع اول گرفتم و آن عبارت بود از «نظامى شدن خليج فارس» كه در حقيقت خليج فارس ادامه اقيانوس هند تلقى مى شود و من نحوه تسليح ايران را براى حفاظت از ثبات و امنيت منطقه مورد بررسى قرار دادم.»
رفتن از محيط علمى ايران به محيط آموزشى فرانسه را به مثابه يك «شوك علمى» مى نامد و در آنجا است كه مى داند تحقيقى هم كه در ايران در درس احزاب سياسى در مورد احزاب سياسى اسرائيل داده تا چه حد داده هاى خام بوده كه جمعبنديهاى نظرى هم نداشته است.
در سالهايى كه نقيب زاده به دانشگاه تهران راه يافته بود، كتابهاى پايه اى مثل تاريخى، تاريخ خاورميانه و نيز كتابهاى صادق هدايت و بعداً آثار جمالزاده را مطالعه مى كند.

در آن سالها هيچ نشانه اى از فروپاشى رژيم نبود. بحرانهاى دانشجويى خيلى زود فرو مى نشست. بيشترين تحرك سياسى را دانشجويان دانشكده فنى داشتند. دكتر عنايت در جواب سؤال من كه از او پرسيدم چرا عمدتاً دانشجويان رشته هاى فنى فعال هستند گفت دانشجويان رشته هاى فنى مسائل جامعه را مانند فرمول رياضى توأم با قاطعيت مى انگارند. مثلاً اين ايده را پذيرفته اند كه بعد از سرمايه دارى، سوسياليسم حاكم مى شود. به هر حال اكثر ما در جريان انقلاب دچار گيجى و نوعى بحران بوديم. چون اصلاً فكر نمى كرديم انقلابى رخ دهد. البته انقلاب در سال۱۳۵۷ به وقوع مى پيوندد و او در زمان تحصيل در مقطع دكترا مى خواهد علت وقوع اين انقلاب را درك كند. تز دكترايش در مورد دين و دولت در عصر قاجار بوده و زير عنوان «زندگى سياسى - مذهبى ايران در قرن نوزدهم.»

او در مطالعات مقدماتى به اين نتيجه مى رسد كه براى درك اين پديده بايد چالش دين و دولت در عهد قاجار را مورد تحليل قرار دهد. در آنجا نتيجه گرفتم كه نهاد روحانيت و دولت در عصر قاجار بر حسب اقتضاى زمان گاه با هم همكارى داشته اند و گاه ستيز. نهاد دين در جايى كه خودش را و يا مصالح دينى را در خطر مى ديد با دولت همكارى مى كرد وگرنه با آن ستيز داشت. بنابراين، مسأله ستيزش با رژيم پهلوى مسأله اى تازه نبود. ريشه هايش دست كم به عصر قاجار برمى گشت.

پدر احمد نقيب زاده سردفتر ثبت اسناد بوده و پسر از بابت تأمين سفر به فرانسه و تحصيل در آن ديار دچار مشكل نمى شود. اگرچه بخشى از پولهاى ارسالى پدر توسط پسر ذخيره شده و صرف مسافرت به شهرهاى پاريس و ديگر شهرهاى اروپايى شده است. مسافرت به شهرهاى اروپا با ماشين هاى عبورى و اين سفرها نيز صرفاً به قصد تفريح و تفرج نبوده.
«تمام اروپا را گشتم و با اروپايى ها عجين شدم براى شناخت شان و براى سؤالى كه ۲۰۰سال است در ذهن ما ايرانيان نقش بسته و آن اينكه چرا اروپا پيشرفت كرد و ما عقب مانديم.»
در ذهن او همان سؤالى بوده كه عباس ميرزاى وليعهدى اصلاح طلب قاجارى در گفت وگو با نماينده ناپلئون مطرح كرده و آن سؤال اين است: «نمى دانم اين چه قدرتى است كه شما را بر ما مسلط كرده است. ما ضعيف هستيم و شما قوى. در فنون جنگيدن شما از ما متبحرتر هستيد. مگر آفتابى كه بر شما مى تابد يا خدايى كه بر شما حاكميت مى كند با ما فرق مى كند.»
و او بالاخره بعد از مسافرتهاى زياد به اين نتيجه مى رسد: «من ديدم اروپايى ها خيلى خرافاتى تر از ما هستند. برخى هم كه بحث روحيه را پيش مى كشند و من ديدم كه آنها غمگين تر از ما هستند. من به اين نتيجه رسيدم جنبش و تحركى كه در اروپا شكل گرفت ديناميسم و پويايى را در آن منطقه ايجاد كرد و آنها به سمت توسعه حركت كردند.»
نقيب زاده اگرچه مى توانسته در ايالات متحده هم درس بخواند ولى تحصيل علم در فرانسه را بر تحصيل در آن سوى اقيانوس اطلس ترجيح مى دهد. «من از بچگى عاشق فرانسه بودم و در مورد تاريخ وادبيات آن زياد مطالعه مى كردم. من با يك رؤيا وارد خاك فرانسه شده بودم. رؤياى انقلاب كبير فرانسه، رؤياى ويكتورهوگو، رؤياى بالزاك. در آنجا مى خواستم خيابانهايى را ببينم كه در كتاب «بينوايان» ويكتور هوگو اسمشان آمده بود. خيابانها هنوز وجود داشت و دوستانى بودند كه مناطق قديمى شهرهاى فرانسه را به ما نشان مى دادند.»
اين استاد دانشگاه، سه سال پس از ورودش براى تأمين هزينه هاى خود به كارهاى كتابدارى و هتلدارى روى آورده بود ومدتى هم در سفارت ايران در فرانسه به عنوان مفسر مطبوعاتى كار كرده است.

زيباترين اماكن فرانسه به نظر او ساختمانهاى احداث شده در قرن هفدهم و هجدهم ميلادى اند كه با نورپردازى، فوق العاده زيبا به نظر مى رسيده اند و باز از نظر او سوئيس كوهستانى تر از كشورهاى اروپايى و قشنگ تر از آنها بوده است. احمد نقيب زاده علت روى آورى اش به علوم سياسى را اينگونه بيان مى كند: «در حقيقت عشق به اميركبير بود. عشق به تاريخ ايران بود. من دوران هخامنشيان را يا به حق تا به ناحق به عنوان يك دوران عظمت مى دانم و فوق العاده نسبت به هخامنشيان احترام قائلم. در ناخودآگاه آدم اين موضوع هست كه روزى اميركبير يا كوروش شود و همان نقش را ايفا كند.»

الآن او آن حالات را ايده آليستى مى داند و مى گويد زندگى آدم را واقع بين مى كند. مى گويد: «شما در ابتدا خودتان را قهرمان مى بينيد، اما بعداً متوجه مى شويد كه چه ضعفها و قوتهايى داريد و زندگى به شما اينجا را تفهيم مى كند. كشورهاى توسعه يافته كمتر از ما آرمانگرا هستند و هر پدر و مادرى مى داند كه فشار آوردن بر فرزندشان كه شغل خاصى را انتخاب كند كار صحيحى نيست. گرچه اين كارها هنوز در آنجا هم ديده مى شود. مى دانند اگر نقاش خوبى هم بشود ممكن است پيكاسو شود. ممكن است در عالم سياست كسى مثل دوگل شود و اگر به عالم فيزيك روى بياورد انيشتين شود. علوم اجتماعى بر زندگى آحاد مردم تأثير دارد وعلوم مردم شناسى، روانشناسى علوم مجرد و منزوى نيستند.» با اين حال كسى از اعضاى خانواده، احمد نقيب زاده را وادار نكرده رشته خاصى را ادامه دهد.
نقيب زاده استادى فرهنگ گرا است و تمايل دارد دانشجويانش حداقل در يك حوزه خاص لذت دانش را بچشند تا به كار خود ادامه دهند. در سالهاى اوليه تدريس به قول خودش با دانشجويان «سرسنگين» بوده ولى در سالهاى اخير از آن حالت كه دانشجويان را از نظر علمى رقيب خود بداند فاصله گرفته است.

«حالا كه پا به سن گذاشته ام حالت عاطفى بيشترى نسبت به دانشجويان دارم و آنها درست مثل فرزندانم مى مانند.» او نوع ديد خيامى دارد و معتقد است از لحظه ها بايد بهره گرفت و كمتر راز و رمز طبيعت را جست وجو كرد. چون نهايت كار مشخص نيست. اعتقاد دارد براى اينكه زندگى به ما خوب بگذرد بايد از هنر و ادبيات مدد بگيريم. «در ميان نويسندگان فرانسوى، ويكتورهوگو را خيلى دوست دارم و در مورد نويسندگان ايرانى به تناوب آثار زيادى را خوانده ام و هر كدام لطف خاص خود را دارند. مثلاً كارهاى جمالزاده خيلى زيبا است. آثار صادق هدايت زيبا ولى بدبينانه است. آثار نويسندگان چپ مثل بزرگ علوى يك مقدار چپگرايانه ولى باز زيبا است.»

از دوران دانشجويى تاكنون به ورزشهايى چون تنيس و شنا علاقه داشته و به موسيقى هم علاقه بسيار زيادى نشان مى دهد. در حال حاضر كتاب جامعه شناسى سياست جمهورى اسلامى ايران را در دست انتشار دارد و طرحى تحقيقى با عنوان «سير تحول نظريه هاى جامعه شناسى در فرانسه» را پيگيرى مى كند. او مى خواهد معلم خوبى باشد. در دوران جوانى اگر به او گفته مى شده ايده آليست نباشد به شدت ناراحت مى شده و ترجيح مى داده او را بيشتر تشويق كنند ولى امروز بر اين باور است كه آرمان دارد ولى آرمانگرا و ايده آليست به شكل سابق نيست. او خود را آدمى ملى و زيبا پسند مى داند.

«وقتى مى بينم شهردارى كارهاى زيبايى در شهر انجام مى دهد خوشحال مى شوم. وقتى مى بينم كشورم به پيش هست خوشحال مى شوم و اميدوار مى شوم به آينده.»
آرمان شخصى او رسيدن به قله هاى علمى است. يعنى در رشته خودش مطلبى نباشد كه نخوانده باشد و با اين صحبت به گفته هاى خود خاتمه مى دهد: «آرمانم داشتن يك كشور آباد و مترقى است. كشورى كه من بتوانم در خارج از كشور با غرور و افتخار از آن ياد كنم.»

 

مقالات:

 

1)    التعددیة الدینیة/ قراءة فی البعد الثقافی، (از صفحه 103 تا 136)، مجله التوحید(عربی)، پاييز 1379، شماره 105، مصاحبه کننده: داوری، رضا - مصاحبه شونده: خلیجی، محسن، رشاد، علی اکبر، عادل، حداد، نقیب زاده، احمد، خوش رو، غلامعلی، شعاعی، محمد علی.

2)    نظرة نقدیة للدیمقر اطیات الغربیة، (از صفحه 106 تا 121)، مجله التوحید(عربی)، تير 1373، شماره 72.

3)    ندوة؛ العلاقات و الاتصالات الدولیة، (از صفحه 85 تا 115)، مجله التوحید(عربی)، ارديبهشت 1376، شماره 88، مصاحبه کننده: الداوری، رضا - مصاحبه شونده: الأسعدی، مرتضی، محسنیان راد، مهدی، الشعاعی، محمد علی، معتمد نجاد، کاظم، سریع‌القلم، محمود، نقیب زاده، احمد.

4)    عناصر لازم برای مقایسه فرهنگها، (از صفحه 453 تا 478)، مجله نقد و نظر، پاييز 1376، شماره 12، نويسنده: بدیع، برتران، مترجم: نقیب زاده، احمد.

5)    موانع بین المللی رشد همگرائی در اروپای باختری، (از صفحه 379 تا 402)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی (دانشگاه تهران)، دي 1369، شماره 25.

6)    معرفی کتاب- یک کتاب و یک بینش، (از صفحه 253 تا 255)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، آذر 1370، شماره 26.

7)    نظریه دیپلماتیک- استراتژیک روابط بین الملل، (از صفحه 273 تا 296)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، دي 1372، شماره 30.

8)    بازاندیشی امپریالیسم در روابط بین الملل، (از صفحه 143 تا 158)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، زمستان 1374، شماره 34.

9)    بررسی تأثیر تحولات اقتصادی- اجتماعی بر زندگی حزبی در جوامع پیشرفته صنعتی، (از صفحه 133 تا 164)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، بهار 1378، شماره 43.

10)        شیعه و منازعات سیاسی در خاورمیانه، (از صفحه 167 تا 188)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، بهار 1379، شماره 47.

11)        تأثیر دانش و نگرش سیاسی بر رفتار سیاسی: مورد ایران، (از صفحه 273 تا 296)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، بهار 1382، شماره 59.

12)        بازخوانی نظم برخاسته از معاهدات وستفالی، (از صفحه 187 تا 214)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، پاييز 1383، شماره 65.

13)        چه عواملی در توسعه علوم سیاسی و روابط بین الملل مؤثر افتاد، (از صفحه 355 تا 374)، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(دانشگاه تهران)، بهار 1385، شماره 71.

14)        گفت و گو: احزاب و توسعه سیاسی در ایران، (از صفحه 4 تا 7)، مجله کتاب ماه علوم اجتماعی، خرداد و تير 1379، شماره 32 و 33، مصاحبه کننده: جهان بین، داریوش، مصاحبه شونده: نقیب زاده، احمد.

15)        تأملی بر شکست حزب سوسیالیست فرانسه، (از صفحه 34 تا 39)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، فروردين و ارديبهشت 1372، شماره 67 و 68.

16)        وحدت اروپا و مسایل فرهنگی آن، (از صفحه 10 تا 14)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، بهمن و اسفند 1371، شماره 65 و 66.

17)        نظری و نقدی بر دموکراسی های غربی، (از صفحه 32 تا 38)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مرداد و شهريور 1372، شماره 71 و 72.

18)        نقدی و نظری بر دموکراسی های غربی نهادها و تأسیسات دموکراسی (2)، (از صفحه 18 تا 23)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مهر و آبان 1372، شماره 73 و 74.

19)        نقد و نظری بر دموکراسی های غربی (بخس سوم): نقد دموکراسی های غربی، (از صفحه 18 تا 22)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، آذر و دي 1372، شماره 75 و 76.

20)        واگشتهای سیاسی و نشانه های انحطاط دموکراسی در ایتالیا، (از صفحه 32 تا 39)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، خرداد و تير 1373، شماره 81 و 82.

21)        اروپای متحد: دژ بی دفاع، (از صفحه 49 تا 56)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مرداد و شهريور 1374، شماره 95 و 96.

22)        نقش عوامل فرهنگی در روابط بین الملل، (از صفحه 35 تا 40)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، آذر و دي 1374، شماره 99 و 100، نويسنده: مارسل مرل - مترجم: نقیب زاده، احمد.

23)        توسعه نظامهای سیاسی اروپایی، (از صفحه 68 تا 75)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مهر و آبان 1375، شماره 109 و 110، نويسنده: برتران بدیع - مترجم: نقیب زاده، احمد.

24)        توسعه نظامهای سیاسی اروپائی (2)، (از صفحه 66 تا 75)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، آذر و دي 1375، شماره 111 و 112، نويسنده: برتران بدیع - مترجم: نقیب زاده، احمد.

25)        رقابت قدرتهای منطقه ای در آسیای میانه، (از صفحه 76 تا 83)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مرداد و شهريور 1376، شماره 119 و 120، سخنران: نقیب زاده، احمد.

26)        تجربه دموکراسی در فرانسه، (از صفحه 100 تا 103)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، خرداد و تير 1376، شماره 117 و 118.

27)        تأثیر ساختارهای اجتماعی بر زندگی سیاسی، (از صفحه 32 تا 41)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، بهمن و اسفند 1378، شماره 149 و 150.

28)        هگل و شرق باستان، (از صفحه 18 تا 23)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، فروردين و ارديبهشت 1379، شماره 151 و 152، نويسنده: بدیع، امیر مهدی - مترجم: نقیب زاده، احمد.

29)        همراه با ایرج وامقی به اوج قله های عشق و آگاهی از تاریخ و فرهنگ ایران زمین «به مناسبت درگذشت استاد دکتر ایرج وامقی»، (از صفحه 16 تا 19)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مهر و آبان 1379، شماره 157 و 158.

30)        تأثیر تحولات نظام بین المللی بر مفهوم حقوق بشر، (از صفحه 30 تا 41)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، آذر و دي 1380، شماره 171 و 172.

 31)        به یاد قلم افتاده بر خاک استاد شیخ الاسلامی، (از صفحه 124 تا 125)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، فروردين و ارديبهشت 1382، شماره 187 و 188، گزارشگر: نقیب زاده، احمد - نويسنده: ضیایی، محمد حسین.

32)        مواضع قدرتهای بزرگ اتحادیه اروپا و نقش محور پاریس ـ برلن، (از صفحه 16 تا 25)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، خرداد و تیر 1382، شماره 189 و 190.

33)        سیاست دفاعی و مسائل نظامی اتحادیه اروپا، (از صفحه 20 تا 31)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، فروردین و اردیبهشت 1383، شماره 199 و 200.

34)        بررسی تطبیقی نگاه اروپا و آمریکا به آمریکای لاتین و پیامدها، (از صفحه 120 تا 131)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، خرداد و تیر 1385، شماره 225 و 226.

35)        دو دولت: قدرت و جامعه در غرب و در سرزمین های اسلامی، (از صفحه 288 تا 293)، مجله حکومت اسلامی،  پاییز 1376، شماره 5.

36)        امکان جامعه شناسی سیاسی جهان شمول، (از صفحه 194 تا 212)، مجله حکومت اسلامی،  پاییز 1377، شماره 9، نويسنده: برتران بدیع - مترجم: نقیب زاده، احمد.

37)        اعتراض و بازسازی سیاسی در جهان اسلام، (از صفحه 87 تا 120)، مجله حکومت اسلامی، زمستان 1377، شماره 10، نويسنده: برتران بدیع - مترجم: نقیب زاده، احمد.

38)        تنوع و تکثر راههای توسعه سیاسی، (از صفحه 192 تا 228)، مجله حکومت اسلامی، تابستان 1379، شماره 16، نويسنده: بدیع، برتران - مترجم: نقیب زاده، احمد.

39)        احزاب سیاسی و نظام دموکراسی، (از صفحه 25 تا 28)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، اردیبهشت و خرداد 1368، شماره 28.

40)        احزاب سیاسی و نظام دموکراسی، (از صفحه 12 تا 15)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، تیر 1368، شماره 29.

41)        عملکرد و نقش احزاب سیاسی در جوامع امروزی (بخش سوم)، (از صفحه 9 تا 11)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مرداد و شهریور 1368، شماره 30.

42)        احزاب سیاسی و نظام دموکراسی، (از صفحه 8 تا 13)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مهر 1368، شماره 31.

43)        آفت های پنهان نظام دموکراسی: (1) گروههای ذینفوذ، (از صفحه 12 تا 15)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، آبان و آذر 1368، شماره 32.

44)        آفت های پنهان نظام دموکراسی: (2)عوام فریبی (بخش دوم)، (از صفحه 14 تا 16)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، اسفند 1368، شماره 34.

45)        حکومت مستقیم مردم و اصل نمایندگی از دیدگاه ربرت میخلز، (از صفحه 10 تا 13)، مجله اطلاعات سیاسی - اقتصادی، مهر و آبان 1369، شماره 38، مترجم: نقیب زاده، احمد.

46)        نشست اسلام هراسی در غرب، (از صفحه 79 تا 81)، مجله اطلاعات حکمت و معرفت، سال دوم، اسفند 1386، شماره 12، مصاحبه شونده: سجاد پور، سید محمد کاظم، علمی، محمد جعفر، نقیب زاده، احمد، عاملی، سید سعید رضا، شجره، مسعود، صدر هاشمی، سید محمد.

47)        جامعه شناسی جریان نومحافظه کاری در آمریکا، (از صفحه 17 تا 36)، مجله مطالعات منطقه ای، زمستان 1386، شماره 27.

48)        موانع بي المللي رشد همگرايي در اروپا، مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي، شماره 15، 1367.

49)        تحول در مفهوم روابط بين الملل، سياست خارجي، شماره 3، 1370.

50)        تحول در نظام حزبي انگلستان، مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي، شماره 28، 1371.

51)        معرفي و نقد كتاب امپراتوري و بربرها، مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي، شماره 27، 1370.

52)        سير جدالهاي نظري در مورد روابط بين المللي، سياست خارجي، شماره 1، 1371.

53)        غرب و شرق: انگيزه هاي شكار و پنهان يك رويارويي، نامه فرهنگ، شماره 4، 1374.

54)        واقع گرايي در روابط بين الملل، سياست خارجي، شماره 2 و 3، 1372.

55)        موضع انگلستان در قبال اتحاد اروپا، سياست خارجي، شماره ويژه، 1378.

56)        تأثير فرهنگ چين بر سياست خارجي، سياست خارجي، شماره 3، 1378.

57)        فرهنگ، سياست و روابط بين الملل، سياست خارجي، شماره 1، 1379.

58)        جامعه اروپا و خاورميانه، فصلنامه خاورميانه، شماره 2، 1373.

59)        Liadminstation de la Ville Iranian xixe siecle، مجله Luqman،  شماره 1، 1367.

60)        Islam and CIVIL Iranian perspective society: IRAN، مجله Discours، پائيز 1379.

 

كتاب ها:

1-   نگاهي به تاريخ روابط بين الملل, انتشارات دانشگاه تهران‌, 1367

2- تحولات روابط بين الملل از کنگره وین تا امروز، (همراه با مهدی عباسی), نشر قومس, چاپ اول 1368

3- نظريه هاي كلان روابط بين الملل, نشر قومس, چاپ اول 1373

4- سياست و حكومت در اروپا, انتشارات سمت, چاپ اول 1372

5- حزب و عملكرد آن در جوامع امروز , نشر دادگستر, چاپ اول 1378

6- درآمدي بر جامعه شناسي سياسي, انتشارات سمت, چاپ اول 1379.

7- دولت مطلقه رضاشاه و نظام ايلي, مركز اسناد انقلاب اسلامي, چاپ اول 1379

8- حقوق بشر, نوشته بورژئول , انتشارات دانشكده حقوق و علوم سياسي, 1380.

9- تاریخ دیپلماسی و روابط بین الملل از پیمان وستفالی تا امروز، قومس، 1387.

10-اتحادیه اروپا، از آغاز تا امروز، قومس، 1382.

11-تأثیر فرهنگ ملی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، وزارت امور خارجه، مؤسسه چاپ و انتشارات، 1381.

12-جامعه شناسی بی طرفی و روانشناسی انزواگرائی در تاریخ دیپلماسی ایران، وزارت امور خارجه، مؤسسه چاپ و انتشارات، 1383.

13-نویسنده مقدمه کتاب رویارویی آرمان شهرگرایان: جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا، (همراه با محمدرضا دهشیری) (نوشته نعمت الله مظفرپور)، علمی و فرهنگی، 1386.

14-نقش روحانیت شیعه در انقلاب اسلامی ایران، (همراه با وحید امانی زوارم)، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1382.

ترجمه:

15-طرح تقویت ظرفیت های آموزش و پرورش حقوق بشر، نوشته ژاک مورژئون، دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 1382.

16-دانشمند و سياستمدار, نوشته ماكس وبر, انتشارات دانشگاه تهران, چاپ اول 1368

17-جامعه شناسي احزاب سياسي, نوشته روبرت ميخلز, نشر قومس, چاپ اول 1371.

18-توسعه سياسي, نوشته برتران بديع, نشر قومس, چاپ اول, 1376.

19-فرهنگ و سياست, نوشته برتران بديع, نشر دادگستر, 1376.

20-جامعه شناسي دولت, نوشته برتران بديع, نشر باز, 1379.

21-دو دولت, نوشته برتران بديع, نشر باز, 1380.

22-زماني غير از زمانها, نوشته ليلي عشقي, مركز مطالعات بنيادين وزارت ارشاد, 1379.

23-ترجمه ای از چاپ دوم جامعه شناسی دولت: با اضافات، برتران بدیع، پیر بیرن بوم، قومس، 1386.

 

آثار تأليفى:

1- كتابهاى نگاهى به تاريخ روابط بين الملل از ۱۸۷۰ تا 1945؛

2-  تحولات روابط بين الملل؛

3- سياست و حكومت در اروپا؛

4- نظريه هاى كلان روابط بين الملل؛

5- درآمدى بر جامعه شناسى سياسى؛

6- دولت رضاشاه و نظام ايلى؛

7- حزب سياسى وعملكرد آن در جوامع امروز؛

8- تأثير فرهنگ ملى بر سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران؛

9- نقش روحانيت شيعه در پيروزى انقلاب اسلامى؛

10-اتحاديه اروپا از آغاز تا امروز؛

11-جامعه شناسى بيطرفى و روانشناسى انزواگرايى در تاريخ ديپلماسى ايران و

12-   تاريخ ديپلماسى و روابط بين الملل از وستفالى تا امروز.

ترجمه كتابهاى:

1-     دانشمند و سياستمدار؛

2-   جامعه شناسى احزاب سياسى؛

3-  توسعه سياسى، فرهنگ و سياست، در دولت؛

4-   جامعه شناسى دولت؛

5-   زمانى در ميان زمانها و

6-  حقوق بشر.

همایش:

1- ايران، كانون چند زيرسيستم منطقه‌اي، نشست چهارم: سیاست منطقه‌ای ایران، همايش مطالعات منطقه‌ای، بنیادهای نظری و کاربرد آن برای ایران، دفتر مطالعات اوراسياي مركزي دانشگاه تهران، 16 اردیبهشت 1388.