پایگاه تخصصی سیاست بین الملل (  INPO  )‌

مرداک پدر در سال ۱۹۲۸ در سن ۴۰ سالگی با «الیزابت گرین» ازدواج کرده بود و علاوه بر روپرت دارای ۳ فرزند دختر دیگر نیز بود.

روپرت از همان اوایل کودکی در یک محیط آشنا با فنون روزنامه‌نگاری رشد کرد و خود نیز به این کار علاقمند شد. او در سال ۱۹۴۱ در سن ۱۰ سالگی با اصرار مادر به مدرسه «گیلانگ گرامر» فرستاده شد ولی این تحصیل در این مدرسه راضی نبود.

وی در سال ۱۹۴۷ تحصیلات خود را در این مدرسه به پایان رساند و پس از یک سال بیکاری، وارد حرفه روزنامه‌نگاری شد و در یک مجله مدرسه‌ای به نام «ایف» و پس از آن در مجلات مدرسه‌ای دیگری نیز فعالیت کرد.

«مرداک» پس از آن برای ادامه تحصیل به انگلیس رفت و در دانشگاه آکسفورد مشغول تحصیل شد و از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ نیز با روزنامه «دیلی اکسپرس» (Daily Exprce) انگلیس همکاری کرد.

پدر روپرت در سال ۱۹۴۹ از مقام سردبیری گروه «هرالد» بازنشسته شد اما همچنان به همکاری خود با گروه ادامه داد. وی از بیماری نارسایی قلبی رنج می‌برد و بالاخره در اکتبر سال ۱۹۵۲ در ملبورن درگذشت.

روپرت پس از مرگ پدرش بالافاصله به استرالیا برگشت و توقع داشت که ثروت کلانی از پذرش به او برسد اما بر خلاف انتظار، ثروت بسیار اندکی از یک روزنامه به نام «آولاید نیوز» را تصاحب کرد.

مرداک ۲۲ ساله بلافاصله با یک حرص و ولع پرشور نسبت به روزنامه و به محض افزایش تیراژ، اقدام به خرید روزنامه‌های کوچک کرد و در سال ۱۹۵۴ امتیاز «آدلاید نیوز» را خریداری کرد.

«مرداک» تاکنون ۳ بار ازدواج کرده است. او برای اولین‌بار با «پاتریشیا بوکر» در سال ۱۹۵۶ ازدواج کرد و از او دارای یک فرزند دختر شد اما این ازدواج دیری نپایید و در سال ۱۹۶۰ به طلاق کشیده شد. او طی چند سال روزنامه «دیلی میل» (Daliy Mail) سیدنی را خرید و در سال ۱۹۶۴ اولین روزنامه ملی استرالیا یعنی «The Australian» را به آن ملحق کرد.

وی یک‌بار دیگر در سال ۱۹۶۷ با «آناماریا تورف» ازدواج کرد و از او دارای یک دختر و ۲ پسر شد و در نهایت در سال ۱۹۹۹ نیز طلاق گرفتند.

روپرت در سالیان دهه ۱۹۵۰ دیدارهای منظمی از آمریکا داشت. او با آگاهی و دید ویژه‌ای نسبت به آمریکا بزرگ شده بود و زمانی که در آکسفورد تحصیل می‌کرد با پیچیدگی‌های «جنگ سرد» دست‌وپنجه نرم کرد و اذعان می‌کرد که زمان آن رسیده که موقعیت آمریکا را به عنوان یک قدرت فائقه جهانی به رسمیت بشناسیم. او به زودی دلباخته آمریکا به ویژه شهر «نیویورک» شد.

«مرداک» در سال ۱۹۶۰ به «کوبا» سفر کرد و تحت تأثیر «فیدل کاسترو» مقاله‌ای نوشت که بحث اصلی‌اش این بود که آمریکا باید دست از مخالفت خود با کوبا بردارد و اینکه آینده «آمریکای لاتین» در خطر است.

او در اوایل دهه ۱۹۷۰ دامنه کارهای مطبوعاتی خود را به سمت آمریکا کشاند و سهام زیادی از چندین روزنامه‌ آمریکایی را خریداری کرد و در اوایل ۱۹۸۰ بود که تصمیم گرفت به حضور خود در آمریکا ثبات بیشتری ببخشد. به همین دلیل در سال ۱۹۸۵ تابعیت آمریکایی کسب کرد. او زمانی با «مارگارت تاچر» روابط خوبی داشت و می‌خواست در کنار «رونالد ریگان» در واشنگتن باشد، لذا روابط خود با کاخ سفید را مستحکم‌تر کرد. مرداک حتی در ضیافت شام ریگان شرکت کرد و بعد از آن نیز روابط دوستانه‌ای با «ریچارد نیکسون» برقرار کرد.

«مرداک» در زندگی خانوادگی همیشه دچار مشکلاتی بود و همین مشکلات بود که به جدایی او از همسرش در سال ۱۹۹۹ انجامید اما طلاق «تورف» به یکی از پرسروصداترین طلاق‌ها تبدیل شد زیرا او بیشترین مقدار دارایی و اموال به میزان ۱٫۷ میلیارد دلار به صورت املاک و ۱۱۰ میلیون دلار پول نقد را از طلاق خود به دست آورد. مرداک هوس‌ران ۲ هفته بعد از این ماجرا در سن ۶۹ سالگی با سومین همسر خود یعنی «وندی دنگ» ۳۱ ساله ازدواج کرد که از وی دارای دو فرزند دختر است. هم‌اکنون روپرت مرداک با داشتن یک امپراتوری رسانه‌‌ای و ریاست چندین رسانه معتبر و مشهور جهان در نیویورک آمریکا زندگی می‌کند.

با توجه به فعالیت‌های شدید کاری، مرداک در زمینه علمی زیاد فعال نبوده است. او بااکراه مراحل اولیه تحصیل در استرالیا را به پایان رساند و سپس با اصرار پدر و مادر به انگلیس رفت تا ادامه تحصیل دهد. او ابتدا در سال ۱۹۵۲ با مدرک کارشناسی در رشته هنر از دانشگاه آکسفورد – دانشکده وورستر – فارغ‌التحصیل شد. روپرت حتی از زمانی که به تحصیل مشغول بود دست از فعالیت‌های کاری و روزنامه‌نگاری نکشید و با تمام مشغله کاری، او توانست مدرک کارشناسی ارشد خود را از همان دانشگاه در رشته هنر در سالهای بعد دریافت کند. پس از آن مرداک صرفاً به کارهای اجرایی و مدیریتی رسانه‌های گوناگون پرداخت و تحصیلات خود را ادامه نداد.

«ریگ وارن» روحانی مسیحی در این‌باره می‌گوید: «روپرت مرداک» یک مسیحی متولد شده و من پیشوای روحانی او محسوب می‌شوم».

خود روپرت مرداک درباره مذهبش می‌گوید: روزنامه‌ها درباره تولد دوباره من به عنوان یک مسیحی و کاتولیک چیزهایی می‌نویسند. وقاعیت این است که من مانند یک مسیجی عبادت می‌کنم و گاهی به کلیسای کاتولیک می‌روم زیرا همسرم یک کاتولیک است، اما من به طور رسمی تغییر مذهب نداده‌ام و یک فرزند مذهبی شدید نیستیم.

نه خود روپرت مرداک از یهودی بودنش چیزی می‌گوید و نه رسانه‌های تحت سلطه‌ او، اما آنچه واضح است نام روپرت از نامو یهودی پدر بزرگ مادری او برگرفته شده و مرداک همیشه سعی کرده این واقعیت که مادر مذهبی او، وی را به صورت یک یهودی بزرگ کرده است، پنهان کند. پنهان‌کاری مرداک در حالی صورت می‌ “یرد که وی آشکارا از شاخه صهیونیست «راست افراطی» صهیونیستی و افراد یمانند «بنامین نتانیاهو» و «آریل شارون» حمایت می‌‌کند. چنانچه «جرج پاتاکی» فرماندار سابق نیویورک می‌گوید: هیچ روزنامه‌ای در آمریکا به اندازه «نیویورک پست» تحت سلطه مرداک از «اسرائیل» حمایت نمی‌کند. علاوه بر این، رابطه تنگاتنگ مرداک با سازمانهای صهیونیستی مانند «انجمن ضدافترا»، «موزه میراث یهودی» در واشنگتن و غیره دلیل بر این مدعاست، لذا صراحتاً باید گفت که مرداک علاوه بر یهودی بودن یک صهیونیست تندرو است.

روپرت مرداک مانند سایر یهودیان منتقد در مراکز رسمی و غیر رسمی قدرت، از فاش کردن هویت یهودی خود امتناع کرده و حتی خود را یک «مسیحی ارتدوکس» معرفی می‌کند. با توجه به شواهدی مانند یهودی بودن مادر و پدر بزرگ مادری مرداک و اینکه مادر وی سعی زیادی داشته تا به فرزند خود تعالیم یهودی بیاموزد و همچنین طرفداری مرداک از اسراییل و جناح راست صهیونیستی، شکی در ریشه یهودی بودن او باقی نمی‌ماند.

در این صورت، می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که یا اینکه مرداک همچنان در دین یهودی باقی مانده ولی به ظاهر به خاطر منفعت‌طلبی‌های فردی، ادای یک مسیحی ارتدوکس را درمی‌آورد و برای جلب‌نظر اکثریت مسیحی آمریکا مجبور می‌شود که گاهگاهی به کلسیا برود و دعای مسیحی بخواند و در رسانه‌ها و مجامع عمومی خود را یک مسیحی معرفی کند و یا اینکه خود وی اذعان می‌‌دارد اصولاً یک فرد مذهبی و در قیدوبند مذهب نسبت و به راحتی توانسته است از مذهب یهودیت خود دست بکشد و به مسیحیت تغییر آیین داده باشد.

در صورت درست بودن هر کدام از گزینه‌های بالا ما چیزی از ریشه صیهونیست بودن روپرت مرداک کاسته نمی‌شود و او در واقع به عنوان یک یهیودی صهیونیست شناخته می‌شود.

هیچ دورانی از زندگی مرداک را نمی‌توان ذکر کرد که با فعالیتها و کشمکش‌های کاری سپری نشده باشد. پدر مرداک یک روزنامه‌نگار بود و از همان دوران کودکی وی را با چنین فضایی آشنا می‌کرد و روپرت نیز از عظمت و سرخوشی شخصی?? که توسط ژورنالیسم در روحیات پدرش راه یافته بود آگاهی داشت و همیشه همراه پدرش به دفتر روزنامه «هرالد» در «فلایند رزاستریت» می‌رفت.

روپرت جوان از بوی تند جوهر، صدای مهیب دستگاههای چاپ و فضای سنگنین محل کار پدرش این‌گونه می‌ “فت: «زندگی یک ناشر بهترین نوع زندگی در سراسر جهان است. وقتی بچه‌ها در معرض آن قرار بگیرند، بدون شک قادر نخواهد بود در مقابل جذابیت‌های آن مقاومت کنند.»

اما روپرت مرداک از بدو ورود به حرفه روزنامه‌نگاری، نظرات خاص خودش را داشت، او در این‌باره می گوید: اگر شما می‌خواهید دستی در دنیای نشر و ارتباطات داشته باشید باید فقط آدم خودتان باشید و متکی به هیچ‌کس دیگر نباشید و اجازه ندهید که عمل براساس روابط دوستانه، شما را وامدار دیگران کند و این طرز فکر، اساس زندگی مرا تشکیل می‌دهد.»

اولین فعالیتهای مرداک جوان از سال ۱۹۴۷ پس از پایان تحصیل در مدرسه «گیلانگ گرامر» در یک مجله مدرسه‌ای به نام «ایف» بود و روپرت آن را به نام «ایف رویوارد» منتشر کرد و پس از چندی موفق شد که نام خود را در مجله مدرسه‌ای «کوریان» درج کند.

مرداک اولین کار جدی خود در حرفه روزنامه‌نگاری را در حین تحصیل در «دانشگاه آکسفورد» و در روزنامه «دیلی اکسپری» در شهر لندن از سال ۱۹۵۰ شروع کرد اما به علت مرگ پدرش در سال ۱۹۵۲ بلافاصله به «ملبورن» استرالیا بازگشت و در همان سال بخشی از روزنامه «آدلاید نیوز» به عنوان ارث پدرش به وی رسید و در سال ۱۹۵۴ مالک آن شد. او روزنامه «سیدنی قبل» را هم خریداری کرد و پس از ندک زمانی توانست این ۲ روزنامه کوچک را به سوددهی برساند.

مرداک که در فکر بنا نهادن یک امپراتوری رسانه‌ای بود در سال ۱۹۵۸ اقدام به سرمایه‌‌گذاری اندکی در روزنامه‌ «ساندی تایمز» کرد. در سال ۱۹۶۰ نیز «NSW» (یک روزنامه حومه شهری با ۲۴ صفحه) و همچنین «دیلی میرور» (Daily Miror) در سیدنی و «Truth» در «ملبورن» را خرید. روپرت ۲ سال بعد، ۲۵ درصد سهام ایستگاه شبکه ۹ استرالیا در سیدنی و ملبورن و ایستگاه تلویزیونی «Wollangong» را خریداری کرد.

جاه طلبی‌های مرداک تا آنجا پثش رفت که وی در سال ۱۹۶۴ اولین روزنامه‌ ملی استرالیا به نام «TneAustralian» را تأسیس و منتشر کرد و طی مدت کوتاهی روزنامه‌های مرداک، استرالیا را تحت سلطه خود گرفتند و او به فکر افتاد که از رسانه‌های خود برای تأثیرگذاری بر جریانات سیاسی استفاده کند. زیرا روزنامه «The Austra Lian» یک روزنامه با کیفیت بسیار بالا و برای «نخبگان» بود و روپرت مرداک را به یکی از صاحبان اصلی قدرت در استرالیا تبدیل کرد. در همین حال، وی شروع به گسترش امپراتوری خود در سطح بین‌المللی کرد و نگاه از به انگلیس معطوف شد.

مرداک ابتدا ۲۴ درصد شرکت انتشاراتی «ویلینگتون» (Wellington)» که بعدها منتقل و به بزرگترین شرکت رسانه‌ای «زلاندنو» تبدیل شد، را خرید و در نهایت سهم خود را به ۴۹ درصد رساند.

نگاه مرداک به لندن باعث شد که وی به این فکر بیافتد که به برترین قدرت انتشاراتی انگلیس تبدیل شود و به خاطر همین هدف اقدام به خرید روزنامه‌های «خبرهای دنیا» (Newsof the World)، «سان» (The Sun)، «تایمز» (The time) و «ساندی تایمز» (Sundy times) کرد تا جایی که در میانه‌های دهه ۱۹۸۰ موفق شد اولین طراح انتشار روزنامه به صورت تمام «کامپیوتری» در دنیا را در شرق لندن اجرا کند.

مرداک برای مدیریت رسانه‌های خود از تمام ضربه‌‌ها استفاده می‌کرد. او در مدت کوتاهی توانست روزنامه «سان» را به یک تابلو جنجالی تبدیل کند. بدین وسیله که به طور مرتب «صفحه سوم» روزنامه را به عکسهایی از زنان زیبا اختصاص می‌داد که این کار باعث قطعی شدن شهرت مرداک به عنوان یک صاحب‌رسانه شد.

در سال ۱۹۷۰ در تلویزیون هفتگی لندن سرمایه‌گذاری اندکی کرد و در سال ۱۹۷۲، ۲ روزنامه در شهر سیدنی به نامهای «دیلی تلگراف» (Daily Telegrapn) و «ساندی تلگراف» (Sundy Telegrapn) و ۴۶ درصد از شبکه ۱۰ تلویزیون سیدنی را خرید.

مرداک علاوه بر مالکیت چندین رسانه‌ در استرالیا و انگلیس به دنبال جای پایی در بازار رسانه‌‌ای آمریکا بود و کار خود را با خرید روزنامه «سان آنتونیو نیوز» (SanAntonioNews) در سال ۱۹۷۳ شروع کرد.

مرداک با اشتهای سیری‌ناپذیری اقدام به تأسیس «نشنال استار» (Nationul Star) کرد و روزنامه «نیویورک پست» (Newyork Post) آمریکا را به ملبغ ۳۰ میلیون دلار خرید و برای خرید مجله‌های» Newyork و Village Voice و New west» حاضر شد مبلغ ۲۶ میلیون دلار بپردازد و میلیونها دلار صرف خرید چندین نشریه دیگر کرد.

در اوایل دهه ۱۹۸۰ مرداک متوجه قدرت و گستردگی رسانه‌های صوتی و تصویری شد و در سال ۱۹۸۰ با بنیانگذاری شرکت رسانه‌ای «نیوز کورپروشین» (News Corporation) قدم به این حوزه رسانه‌ای گذاشت. البته مرداک قبلاً در چندین شبکه تلویزیونی سرمایه‌گذاریهایی کرده بود اما با تأسیس این شرکت جدید بود که توانست به رویای امپراتوری رسانه‌ای خود عینیت بخشد، با این حال هیچ‌گاه از دنیای انتشارات فاصله نگرفت و در سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ چندین نشریه دیگر از قبیل «هرالد امریکن» (Herald American) را با یک میلیون دلار و «سان – تایمز» (Sun – Times) شیکاگو را به مبلغ ۹۰ میلیون دلار خرید. وی در سال ۱۹۸۵ به خرید ۷ ایستگاه تبعه‌های خارجی بر رسانه‌های آمریکا، تابعیت آمریکایی کسب کرد تا آزادی عمل بیشتری داشته باشد و برای گسترش امپراتوری نوپای خود هیچ مانعی بر سر راه خود ببیند.

مهم‌ترین اقدام مرداک راه‌اندازی شبکه تلویزیونی «فاکس» (Fox) در آمریکا بود. او در طول دهه ۱۹۸۰ مرتب اقدام به خرید شبکه‌های تلویزیونی متعدد می‌کرد.

در اوایل دهه ۱۹۹۰ اقدام به توسعه امپراتوری رسانه‌ای خود در انگلستان و آسیا نمود و چندین شبکه ماهواره‌ای را خرید یا تأسیس کرد.

مرداک مبلغ ۲۲۵ میلیون دلار برای خرید ۶۳ درصد از «استارتی وی» (Srar.TV) و یک میلیارد دلار برای حق پخش فوتبال از شبکه «Fox» پرداخت کرد و همزمان خدمات «اینترنت دلفی» (Del Phi) را در سال ۱۹۹۳ صاحب شد.

او برای اینکه بتواند تمام نقاط دنیا را زیر چتر امپراتوری خود بگیرد در نیمه اول دهه ۱۹۹۰ به ایران هم سفر کرد که با سروصدای خبری بسیاری هم همراه بود و منجر به این شد که علی‌رغم پیش‌بینی او و دعوت‌کنندگانش،‌هیچ قراردادی برای خرید یا ساخت مراکز رسانه‌ای بین آنها منعقد نشد.

در طول مدت کوتاهی «نیوز کورپورشین» به یکی از سودآورترین شرکت‌های جهانی تبدیل شد به طوری که تنها در سال ۲۰۰۲ مجموع درآمدهای آن به ۱۷ میلیارد دلار رسید. مرداک در طول سالهای ۲۰۰۰ تاکنون بارها اقدام به خرید و فروش چندین رسانه معتبر دنیا اعم از شبکه‌های تلویزیونی، ماهواره‌ای و کابلی، روزنامه، مجله، شبکه‌های رادیویی و اینترنتی و…. کرده است.

او در سال ۲۰۰۶ اقدام به خرید ۹ درصد از کانال ۱۰ رژیم صهیونیستی کرد و در سال ۲۰۰۷ خرید جنجالی شرکت «داو جونز» (Dow Jonse) را انجام داد. مرداک ۷۶ ساله با پرداخت ۵ میلیارد دلار شرکت رسانه‌ای «داو جونز» و تمامی متعلقات آن را به شبکه گسترده رسانه‌ای خود اضافه کرد. وی برای خرید این شرکت، ۳ ماه با خانواده «بن کرافت» (مدیران داو جونز) که ۳۶ درصد سهام «داو جونز» را در اختیار داشتند، در حال مذاکره بودو. داو جونز که رقیب گروه رسانه‌ای «رویترز» است، صاحب چندین هفته‌نامه و وب‌سایت اقتصادی است. مرداک درباره خرید «داو جونز» می‌گوید: «روزنامه این شرکت پرتیراژترین روزنامه آمریکا و یکی از پرتیراژترین‌ها در دنیا است و ما می‌توانیم دامنه آن را گسترش دهیم.»

براساس طبقه‌بندی نشریه «فوربس» (Forbes) از ۴۰۰ آمریکایی پولدار در سال ۲۰۰۶، روپرت مرداک در رده ۳۲ قرار داشت.

مرداک برای راضی نگه‌داشتن تمام طرفهای درگیر در سیاست و جامعه آمریکا بارها اقدام به پرداخت کمک‌های نقدی به افراد و نهادهای زیادی کرده است. وی در سال ۱۹۹۹ با اهدای ۱۰ میلیون دلار پول نقد برای ساختن یک کلیسای جامع کاتولیک «در لس‌آنجلس»، خود را به عنوان یک مسیحی کاتولیک به مردم آمریکا معرفی کرد.

داراییهای مرداک شامل شرکت «نیوز کورپورشین» دربرگیرنده چندین رسانه گوناگون است که اخیراً در سال ۲۰۰۷ شرکت «داوجونز» نیز با تمام متعلقاتش به این خانواده گسترده رسانه‌ای پیوسته است. علاوه بر اینها چندین رسانه دیگر در نقاط مختلف دنیا تحت مالکیت اوست که به بررسی آنها می‌پردازیم.