مفاهیم پایه : سندیکالیسم(syndicalism)

سندیکالیسم(syndicalism)، یک جنبش مبارز کارگری که در دهه‌ی 1890، در فرانسه آغاز شد و هدف آن واگذاری کنترل و مالکیت وسایل تولید نه به دولت بلکه به اتحادیه‌ها بود. این جنبش بخشی از نظر‌های خود را از اندیشه‌های ضد پارلمانی پرودون (نک آنارشیسم) الهام می‌گرفت و بخشی دیگر را از ناخشنودی کارگران از «پارلمان بازی» حزب سوسیالیست و تأکید بی‌حد رهبران جنبش مارکسیستی بر عمل سیاسی.

سندیکالیستها، سیاست را طرد می‌کردند و مبارزه‌ی طبقاتی را به صورت «عمل صنعتی» می‌نگریستند که به نظر آنان مؤثرتر بود. سندیکالیستها به روشنفکران سوسیالیست با شک می‌نگریستند و همبستگی کارگران را شرط پیشین پیروزی در هر عمل صنعتی و اتحادیه‌ای می‌دانستند. بر این نکته در منشور «کنفدراسیون عمومی کار» در فرانسه (1906) و همچنین در اعلامیه‌های رهبر نامدار جنبش در بریتانیا، تام مان(Tom Mann)، و در اعلامیه‌های سازمان‌دهندگان جنبش کارگران صنعتی آمریکا تأکید شده است.
سندیکالیسم از 1907 در انگلستان رواج یافت. جنبش کارگری تندرو انگلیس در ذیل این عنوان می‌خواست مالکیت وسایل تولید و توزیع را از کف مالکان بیرون کند و به اتحادیه‌ها بسپارد. سندیکالیستها برای رسیدن به این هدف روش «عمل مستقیم» را می‌پسندیدند، یعنی خرابکاری، اعتصاب، تحریم و جز آن. به عقیده‌ی ایشان، اوج این کارها به یک «اعتصاب عمومی» خواهد رسید که پیشدارامد انقلاب اجتماعی خواهد بود. مان، رهبر جنبش در انگلستان، نظامی را که مورد نظر سندیکالیستهاست چنین شرح می‌دهد: «وضع اجتماعی که در آن تولیدگران بر صنایع نظارت کنند و نظام اجتماعی از جامعه‌های آزاد تشکیل شده باشد و تولیدگران برای تولید آنچه بدان نیاز هست از سودمندترین راهها با یکدیگر همکاری کنند… جامعه‌یی بی‌دولت و بی‌مجلس.»
این جنبش در فرانسه «سندیکالیسم انقلابی» نام گرفت. در انگلستان و امریکا نیز سندیکالیسم یک جنبش انقلابی بشمار می‌آمد.
عامل موثر دیگر در جنبش سندیکالیسم، بویژه در فرانسه، سوئیس، ایتالیا و اسپانیا، سنت آنارشیسم با کونینی بود. در این کشورها سندیکالیسم در مرحله‌ی نخست به صورت جنبش انقلابی آنارشو- سندیکالیسم ظاهر شد. سندیکالیسم به عنوان ایدئولوژیی که «عمل مستقیم صنعتی» به دست کارگران را مشروع می‌شمارد، در اتحادیه‌های کارگری و جنبشهای چپ تندرو، بطور کلی، میراثی نیرومند برجا گذاشته است، اما در مقام یک جریان سیاسی نیرومند، پیش از جنگ جهانی اول از صحنه خارج شد و جای خود را بیشتر به کمونیسم سپرد.

منابع:
1. کتاب دانشنامه سیاسی، نوشته داریوش آشوری، تهران، انتشارات مروارید.

---------

yndicalism is a type of economic system proposed as a replacement for capitalism and an alternative to state socialism, which uses federations of collectivised trade unions or industrial unions. It is a form of socialist economic corporatism that advocates interest aggregation of multiple non-competitive categorised units to negotiate and manage an economy
For adherents, labour unions are the potential means of both overcoming economic aristocracy and running society fairly in the interest of the majority, through union democracy. Industry in a syndicalist system would be run through co-operative confederations and mutual aid. Local syndicates would communicate with other syndicates through the Bourse du Travail (labor exchange) which would manage and transfer commodities.
Syndicalism is also used to refer to the tactic of bringing about this social arrangement, typically expounded by anarcho-syndicalism and De Leonism, in which a general strike begins and workers seize their means of production and organise in a federation of trade unionism, such as the CNT. Throughout its history, the reformist section of syndicalism has been overshadowed by its revolutionary section, typified by the IWW or the Federación Anarquista Ibérica section of the CNT.